Toksyna botulinowa typu A
stosowana jest w terapii zmarszczek mimicznych twarzy (linie poziome i pionowe czoła, „kurze łapki”) i leczeniu nadpotliwości (ręce, stopy, czoło i doły pachowe).
Toksyna botulinowa jest bardzo silnie działającą naturalną toksyną powodującą blokadę połączenia między zakończeniami nerwów a unerwianymi przez nie mięśniami. W dermatologii estetycznej, stosując toksynę botulinową w celu wygładzenia zmarszczek dobiera się bardzo małe, ściśle dobrane dla danego pacjenta dawki, które działają tylko w miejscu aplikacji.
Toksyna botulinowa jest wstrzykiwana przy użyciu jednorazowej strzykawki zaopatrzonej w bardzo cienką igłę. Małą ilość preparatu precyzyjnie wstrzykuje się w kilka miejsc na twarzy. Zabieg trwa krótko. Ból związany ze wstrzykiwaniem jest minimalny i nie wymaga znieczulenia miejscowego. Zmarszczki zostają całkowicie lub częściowo zlikwidowane, wyraz twarzy staje się łagodniejszy, a jednocześnie naturalny, ponieważ ogólna mimika zostaje zachowana. Toksyna zaczyna działać już po 2, 3 dniach. Pełny efekt jest widoczny po 7-10 dniach. Efekt po zabiegu utrzymuje się średnio 6 miesięcy. W dużej mierze zależy to od indywidualnych cech organizmu. Po tym okresie mimika twarzy stopniowo powraca. Po całkowitym wygaśnięciu działania toksyny botulinowej, zabieg należy powtórzyć. Twarz już po jednym zabiegu wygląda młodziej. Zmarszczki ulegają spłyceniu.
NIECHIRURGICZNE LECZENIE NADPOTLIWOŚCI – miejscowe, śródskórne wstrzykiwanie toksyny botulinowej.
Mechanizm działania – po wstrzyknięciu do skóry niewielkiej dawki toksyny, dochodzi do blokady działania nerwów, które zaopatrują gruczoły wydzielania zewnętrznego. To zapobiega wydzielaniu przez nie potu. Blokada utrzymuje się przez 6-12 miesięcy, po których powstają nowe zakończenia nerwowe, zastępując te wcześniej zablokowane. To oznacza, że efekt leczenia po pewnym czasie zanika.
Przeciwskazania:
1) bezwzględne:
- zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastenia gravis, zespół Lamberta Eatona)
- nadwrażliwość na składniki preparatu (albuminy ludzkie)
- stosowanie następujących leków lub okres do 1 tygodnia od ich odstawienia: aminoglikozydy (streptomycyna, gentamycyna, amikacyna, kanamycyna itp.); aminochinolony (hydroksychlorochina, chlorochina; D-penicylamina (Cuprenil); cyklosporyna; tubokuraryna, pankuronium, galamina; sukcynylocholina; linkomycyna, tetracyklina, polimyksyna
- miejscowe infekcje skóry
- ciąża, okres laktacji
2) względne:
- zaburzenia krzepnięcia – stosowanie leków antykoagulacyjnych (np. Aspiryna)
Działania niepożądane – względne:
- możliwość pojawienia się drobnych krwiaczków